Over Javea

Ligt Javea in de noordwestelijke delen van de provincie Alicante. Wat distinguishing Javea en maakt het uniek, is zijn unieke landschap en ruig terrein, variërend en gebeeld door de wind en de Middellandse Zee; we vinden dalen, bergen, havens, eilanden, kliffen etc.

Het ligt tussen Kapel San Antonio en Kapel Prim, vormend een baai van Javea daartussen. Hoewel het belangrijkste punt, zichtsvisueel gezien, is Kapel Nao, dat zich uitstrekt naar de Middellandse Zee als Spans meest oostelijke punt.

We kunnen een breed scala aan stranden vinden, van traditionele zandstranden zoals Arenal, tot kiezelstranden als bij de Port, Tosca langs Montañar en een reeks kowe tussen kliffen die ideaal zijn voor duiken en het uitzicht op het zeeschap te genieten. De meest opvallende zijn La Caleta, Barraca Cove slechts enkele kilometers van Portichol Eiland, Granadella en Ambolo naaktstrand, met een eiland voorop genaamd Ontdekker, dat naar een ledenlid van Christoforo Colombo’s bemanning is vernoemd op het eindpunt van zijn epische reis die eindigde in de ontdekking van Amerika.

De heuvel Montgo, met een top van 750 meter, is een van Javea’s meest prominente en kenmerkende eigenschappen. In 1987 werd het erkend als natuurreservaat voor zijn flora en fauna.

Tijdens de negentiende eeuw verplaatste de bevolking zich 2 km inlands van de kust om zich te beschermen tegen piratenvanen, waargenomen rondom de kerk van San Bartolomeo, die we nu als het oude stadsgedeelte kennen.

Tijdens de Spaanse Successieoorlog (1702-1713) steunde Jávea de Bourbonse zijde en dankzij dat kreeg het stadje voorrechten die de lokale economie gingen voeden. De Haven begon zijn ontwikkeling dankzij een exportconcesie en in de landbouw nam graanweide als tarwe op aan andere producten zoals wijnen, schorren, oliebessen en mandarijnpitten. Mijlen die destijds gebruikt werden voor het grinden van meel zijn nog steeds bewaard gebleven, zoals de zeesluifelmolen op La Plana en de watermijlen van Barrequeres.

Later namen de wijnstokken het over, en sterke vreemde vraag duwde de productie van droogvruchten. In de tweede helft van de negentiende eeuw verhoogde deze vraag de economie wat tot een handelseersteerde leidde.

De pomelo is nog steeds een belangrijk crop en werd domesticeerd door Javea’s reikbare waterbron; inderdaad, de oorsprong van het dorpshuisje kan afkomstig zijn uit het Arabische ‘Xabiga’, wat ‘Algibe’s well’ betekent, want er loopt inderdaad een ondergrondse rivier genaamd ‘Moraig’.

Maar wat volledig heeft veranderd in de landschap en economie is de uitbarsting van toerisme. In de jaren zestig was Javea nog een elitezomerbestemming dankzij zijn gunstige klimaat en stranden.

Vandaag de dag is toerisme nog steeds de hoofdbron van inkomsten, bevorderend bouw en andere gerelateerde sectoren zoals de realitiemarkt.

De zomerploeg neemt toe tot 150.000 personen, vooral Noord-Europese met een hoge koopkracht, hoewel er nu een tendens is naar meer gevestigd toerisme over de hele jaar.

Het meest verspreiderde buitenlands residentiebevolking is Engels, gevolgd door de Duitsers, Nederlanti”sen, Russen, Italiaanse enz.… en tot 85 nationaliteiten zijn identificeerd als wonend in Jávea.